تعیین سن بهره برداری بهینه توسکا در استان گیلان

توسکای ییلاقی یکی از گونه های سریع الرشد و بومی کشور است که طی دو دهه اخیر توده های خالص و همسال آن در نقاط مخروبه جنگلهای شمال ایجاد شده است. هدف از این تحقیق، تعیین سن بهره برداری بهینه توسکای ییلاقی(alnus subcordata) و تعیین نرخ بازدهی جنگل کاری توسکا در استان گیلان بود. به همین منظور از داده های رویش، قیمت چوب سرپا، هزینه و درآمد جنگل کاری گونه توسکای ییلاقی استفاده شد. ابتدا مدل رویش توسکا برآورد شد. نتایج نشان داد که بهترین مدل رویش توسکای ییلاقی براساس رویش سالیانه درهکتار و حجم درهکتار، یک تابع درجه دوم با سطح احتمال پنج درصد و بهترین مدل رویش حجمی براساس سن و حجم، یک تابع درجه سوم با سطح احتمال پنج درصد می باشد. سپس میانگین قیمت چوب سرپا توسکای ییلاقی برآورد شد. درنهایت با استفاده از مدلهای رویش و قیمت، سن بهره برداری بهینه توسکای ییلاقی به ازای مقادیر مختلف سودبانکی و فاصله کاشت 2×2متر جنگل کاری بدست آمد. درنهایت نرخ بازدهی جنگل کاری توسکا با استفاده از پرسشنامه بدست آمد، نتایج نشان داد که سن برداشت بهینه توسکای ییلاقی دراستان گیلان درفاصله کاشت 2×2متر به ازای سودهای مختلف بانکی بین 8 تا 62 سال تغییر می کند و نرخ بازده سرمایه گذاری جنگل کاری توسکا برابر با 6/6 درصد است. کلید واژه: سن بهره برداری بهینه، توسکای ییلاقی، قیمت چوب سرپا، معادله رویش، ارزش خالص فعلی، گیلان.